جنـابِ اربــابـــی درد مـــنــد ز درد مــردم شــــدی رنــگ زرد
تــو بـودی معلم بسوختی چوشمع سـرا پـــا وجـــودت پُــر از مــــاتــم
تــو اربــــاب زاده و درد آشـــنــا تـــو آگــاه هــسـتـی ز اوضـاع مـــا
کــمـربـــسـتی از بـهـر خدمت بـمـا نــشـســـتی درمـــــوج طــوفــانــهـا
تــو موجـی ز طـوفان، بجنبان زمین صــدیــق و رفـیـقـی تـو بسیار متین
تــو شــبـها نَـخُـفـتی ، زِ دردِ فـراغ بـسـوخـتی چو هـیزم ،زِ گـرمـای داغ
تـو گـرمای مرگبار به چشم دیده ای بـدون پـنـاهـگاه بـه دشـت خُـفـته ای
نــوشــتـی نــــامــه ، و، دادی نــدا که شاید کــنـنـد بـر فـقـیـران نـگاه
بـه مـجـلـس نشستی چـو دیوانگان درشــت و خــشــن بــا فــرزانــگان
کــنــون از ســخـاوت آن ســرورم تـــشـکر ، زِ اربــــابـی مـی کـنیم
نـــه جــاده داریــم نـَه آب
و پـَـتـــو بـیـا تـو بـــنـــگــر بــــــه
دره
آهـو
ز آبــخــیــزداری شـــدیــداً گـــلــــه نــیـنـداخـت جــلـــوی آبـــــهـا تـــله نـسـاخـتـنـد سـدی بــه رودخانـــه ها هــدر رفـــت آبــهـــا بـــه دریـــاهــا
اراضــی مـــارا هــمــــه آب بـــــرد کشاورزِ بد شـانـس زِ افسوس مُرد مــعادن زیـاد است و نیست راهــکار وزیـرِ مــعــادن فــقـــط داد شــعـار
ادامه مطلب را دنبال کنید
