طایفه بار کزایی


از لاشار


طایفه بار کزایی


مردم این طایفه در سراسر بلوچستان ، مخصوصا در نواحی ایرافشان، دزک از توابع شهرستان سراوان،سربازو راسک از توابع ایرانشهربه سر می برند.طایفه بارکزایی از تیره های بسیاری تشکیل شده است که مهمترین آنها عبار تند از: بارکزایی،بهرامی،قایم خان زایی، ارباب، جنگی زایی، حسین زایی،دهقان، عمرا، درزاده،ملا زایی،رحمانی.


این قوم از افغانستان به ایران مهاجرت کرده اند.



بارک زایی در بلو چستان


مردم این طایفه از اعقاب امیر شاهو خان بارکزایی ساکن در افغانستان هستند.دو پسر امیر شاهو خان بارکزایی،امیر کلان خان( جد مردم طایفه بارکزایی سیستان )و امیر نایب خان ( جد بارکزایی های بلوچستان)بودند. امیر نایب خان پسری به نام عبد الله خان داشت و امیر کلان خان هم دارای پسرانی به نام های امیر بابکر خان و امیر نورا خان بود.


نخستین افرادی که از ایل بارکزایی افغانستان به سیستان کوچ کردند،میر باران خان(پسر میر عبد الله خان)،میر بابکر خان و میر نورا خان بودند که به سبب بروز اختلاف میان برادران و عمو هایشان مجبور به ترک زادگاه خود شدندو از ناحیه نوده فرخ افغانستان به سیستان مهاجرت کردند.پس از مدتی میر باران خان به همراه افراد خانواده خود از سیستان به سر زمین بلوچستان کوچ کردندو در آنجا طایفه بارکزایی را تاسیس کرد.



گذری بر اوضاع و احوال سران بارکزایی


1. سردار بهرام خان بارکزایی:سر زمین بلو چستان،برای بار دوم در سال 1220ش/1841م. تحت نفوذ حکومت مرکزی در آمد و موضوع تعیین حدود و تثبیت حدود سرحدی با کشمکشهای زیاد،سر و صورتی پیدا کرد؛ولی بر اثر سوء تدبیر و رفتار غیر انسانی برخی از حکام وقت در اخذ مالیات و غیره مجددا نفوذ و استیلای دولت،کاهش یافت و به تدریج کار به جایی رسید که دخالت ماموران دولتی کلا از منطقه بلوچستان قطع و دولت برای اخذ مالیات بلوچستان،به خانهای با نفوذ متوسل گردید.


خانهای مذکور از ضعف دولت استفاده کردند و به جای اینکه برای دولت کار کنند،پایه استقلال خود را محکم کردندو پس از مدتی هر ناحیه بلوچستان تحت نفوذ یکی از سران طوایف بلوچ در آمد و بر همین اساس سعید خان،رئیس طایفه بلیده ای ،پس از مرگ پدر به ریاست قلعه نیکشهر ، بنت و بنادر منصوب گردید.در سال 1286ش/1907م. والی ایالت بلو چستان به کرمان رفت و قوای دولتی و مرکزی حکومتی در ایرانشهر و بمپور را به بهرام خان بارکزایی و سعید خان بلیده ای و گذار کرد.


در سال 1293ش/1914م. بهرام خان در غیاب سعید خان،وارد اراضی بمپور شد و تمای زمین های انجا را تصرف کرد.


در این تاریخ جنگ جهانی اول آغاز شد و بلوچستان را نیز در بر گرفت. این جنگ سبب یک سری انقلاب ها در بلوچستان گردید.انگلیسی ها که منافع خود را در این جنگ ها می دیدند دست به یک سری عملیات نظامی در بلوچستان زدند که در همین ضمن با طوایف یار احمد زهی و گمشاد زهی به در گیرهایی پر داختند.از سوی دیگر هیات انگلیسی موفق شدند بهرام خان بارکزایی را وا دار به اطاعت کنند.


بهرام خان از سال 1296ش/1917م. حکومت تمامی مکران را به عهده داشت.وی در سال 1299ش/1920م.در گذشت.


2. سردار امیر دوست محمد خان:پس از فوت سردار بهرام خان، سرنوشت بلوچستان و مردم آن به دست امیر دوست محمد خان بارکزایی،برادر زاده سردار بهرام خان،افتاد.دوست محمد خان تا اواخر سال 1307ش/1928م. بر ایالت بلوچستان حکمرانی می کرد.تا این که حکومت مرکزی در سال 1306ش/1927م.تصمیم گرفت که به بلوچستان لشکر کشی نماید.از این رو تیپ سیستان درتابستان 1307/1928 به خاش اعزام شدو در آنجا مستقر گردید و در15 مرداد همان سال ،یک ستون توپ خانه صحرایی سوار و بهادران اول فوج بهرامی نیز از مشهد به بلوچستان اعزام گردید.سردار امیر دوست محمد خان بارکزایی با قوای دولتی جنگید،ولی سرانجام شکست خورد ودر بهمن سال 1307ش.تسلیم شد وبه تهران اعزام گردید و در تاریخ 26دی 1308 حکم اعدام نامبرده اجرا گردید.