جهان تیغ یا جهان تیغی، از طایفه*های سیستانی استان سیستان و بلوچستان می*باشد. این طایفه اصل و ریشه خود را از اعقاب مالک اشتر نخعی می*دانند. و چنین معتقدند که اجدادشان بعد از قیام مختار ثقفی مورد غضب حجاج بن یوسف قرار گرفته و آنان به علت عدم احساس امنیت ناگز شدند به ایران و (کرمان) مهاجرت نمایند، و در زمان نادرشاه از آن*ها در جنگ*ها به عنوان عساکر و سرباز شمشیرزن استفاده می*شده*است.
سالخوردگان طایفه حکایتی دارند که درآن آمده*است، به هنگام محاصره طولانی قندهار افغانستان، یکی از دروازه*های این شهر که، چهل زینه نام داشت، بارها توسط سربازان نادرشاه فتح می*شد و هر بارنگهبانی بر این دروازه می*گماشت اما صبح با جنازه آنان مواجه می*شد. این کشتار مرموزشبانه، ادامه داشت تا نوبت به نگهبانی به جماعتی از سیستان رسید. اینان گوشه پیراهن*های بلندشان را به هم گره زده و با خود عهد کردند تا با پای جان با هم مقاومت کنند و این ایستادگی سبب شد تا دروازه را از دست ندهند. این پیروزی مورد توجه نادرشاه قرار گرفت و آن جماعت را «جهان تیغ» نام نهاد.
سه نفراز این گروه سر آمد دیگران بودند که یکی در قندهار ماند و فرزندان وی به «جوخیز» معروفند و دیگری در سیستان اقامت کرد و فرزندان او جهان تیغ*های سیستان (شهرزابل و ده جهان تیغ) را تشکیل دادند و سومی به موطن خود یعنی کرمان (بم وتوابع ) مراجعت و به «جهان تیغی» معروف شدند.
*منبع :غلامعلی رئیس الذاکرین. زادسروان سیستان. چاپ ۱۳۷۰ مشهد،
