طایفه های سیستان
طائفه ملائی:
هنگامی که مرکز حکومتی سیستان به ناحیه زاهدان کهنه انتقال یافت شماری از ملایان ناحیه
اوق به مناطق مجاور آن کوچ کردند و در کنار مسجد گوسنک بر روی پیشه ای مستقر شدند
که بعدها بنام پشته ملا مشهور شد.
اولاد ملاخسرو و نیز جماعت ملای منطقه بنجار که به ملائی ملقب شدند از اعقاب شناخته شده
همین ملایان بودند که به قصد تدریس از شیراز به این منطقه آمده بود.
این مدرسین مومن علی رغم ناامنی های ناشی از هجوم سیل و یا قتل و غارت مهاجمینی چون
تیمور و شاهرخ به حیات خویش ادامه دادند.
طبیعی است که یکی از علل ابقای خسروی ها و ملائی ها در این منطقه،ارتباط معنوی آنان
با تربت پاک اجدادشان بود که در مزار چهل پیر به خاک سپرده شده بودند. بدون تردید
مدرسین مذکور مقرری خود را از خزانه ملکی و یا محل موقوفات اهدائی ملک وقت دریافت
میکرده اند. بنابراین به ملایان ملکی یا خسروی مشهور شده اند در عین حال نباید این حقیقت
را از نظر دور داشت که خسروی ها شاخه ای از جماعت ملاهایند که جد بزرگ آنها
ملاخسرو نام داشته و اینان خویشتن را به وی منتسب نموده اند..
